" Hadi çık gel ; inandır beni yeniden aşka ! " Bekliyorum , böyle diye diye ... Ellerimi ceplerime bile sokmuyorum , tutmak istediğinde ortada öylece seni bekler bulasın diye ... Toparlamıyorum , dağınık her şey ...
Günlerdir uyumuyorum , gözlerim kapanmaya beş kalada durmuş ; bir ufuk çizgisinde güneşini batırmamaya uğraşan gökyüzü misali ; uyursam geldiğini göremem fark ettirmeden hepten gidersin diye ...
Nefeslerim kaçamak , onları bile tüketmekten çekiniyorum ; sen gelirsen görecek çok günümüz olacak ya , belki bir yerde sana nefes olacağım , harcayamam sen istersin diye ...
Biliyor musun , kimse benimle konuşmuyor ! Arkamdan konuşuyorlar görüyorum , bazen de fısıltılarını duyuyorum . Ne dediklerini anlayamıyorum ama yarı dua eder gibi konuşmalar ; yarı da " Ah vah ! " eder gibi sesler duyuyorum ... Ama onları ve ne konuştuklarını anlamak için bir çaba harcamıyorum . Ben aklımda ve kalbimde ve zihnimde sadece sana ait olan şeyleri tutuyorum . Öyle ki bir an bile seni aklımdan çıkaracak olsam , beni hepten unutacakmışsın hiçbir zaman da geri dönmeyecekmişsin gibi geliyor ... Bu düşünce beni ürpertiyor ve beni bir an böyle şeyler düşündürüyorlar diye hepten kızıyorum şu insanlara ..!
Neden bırakmıyorlar ki bizi kendi halimize ?
Aşk yalnızca yan yanayken mi yaşanır ..? Yanımda olmasan da ben aşkını yaşıyorum ve yaşatıyorum içimde , büyütüyorum , yeşertiyorum ... Onlar nereden bilecekler ki ..? Zaten ben de konuşmuyorum kimseyle ! Senin yolunda harcamadıktan sonra ne önemi var ki harfleri yan yana getirmenin ..?
Dünyanın bu kadar değersiz , bu şehrin bu kadar boş olduğunu yeni fark ediyorum ...
Gözlerim senden başkasına körmüş ; bir gün bir yerde seni görmüş ; ve senden başka her şey benim için ölmüş ...
İçten içe ölür ya insan ... İşten şimdi de ben böyle ölüyorum ! Tamamen hissizleştim ama öldüğümü anlayabiliyorum . Ölmek korkutmuyor da ; sen gelmeden öleceğim hissi damarlarımdaki bütün kanı çekiyor , beni ölüme bir adım daha yaklaştırıyor ...
Sen gideli çok olmuş sevgili ! Saatim bile durmuş , duvardaki takvimden yaprak koparmayalı çok aylar olmuş ...
Ama ben , sensizliğin üzerinden çok zaman geçtiğini günlerle hesaplamıyorum . Bunlar bana ölçü değil , hiçbir şey yokluğuna denk değil ... Ben , gözümün önünden kaybolmaya başlayan siluetin ve zihnime çizdiğim resminin silikleşmesinden anlıyorum çok zaman geçtiğini ... Öyle ki , kokun dipdiri durmasa yanımda beynim kandıracak beni , bir zamanlar çok sevdiğimi seni ... Unutturacak ..!
Ama ben , hep aklımda tutuyorum seni ..! Bir an bile çıkarmıyorum aklımdan ... " Dur ! " diyorum "Dur ! " " Bekle ..! " "Bak bu Cennet koku var ya ; bu kokunun sahibi gelecek ; ben bekliyorum sen de az daha bekle... Gelecek ! " diyorum " Gelecek ... Az kaldı gelecek ... Gelecek ve beni yeniden aşka inandıracak ... Ya gelecek ya da beni yanına aldıracak ... Az daha bekle gözlerim ... Gelecek ..! "
21.03.2012
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder