BUGÜN !!!

       Dışarıda yağan yağmurun tam kalbine doğru yavaşça ilerliyorken , gözlerimi diktiğim sabit noktadan ara sıra ayırıp yağmurdan nasibini almış ve sırılsıklam olmuş insanlara bakarken farkettim ki ; o an , kendimden başka herkesin yerinde olabilirdim...

       Hissettiğim müthiş kendime acıma duygusuyla beraber vücudumdaki bütün kan sanki çekilmiş ve kaskatı kesilip uyuşmuş bir halde , beni ve davranışlarımı kontrol edemeyen beynime yeni yeni komutlar vermeye çalışıyordum . Hem de hiç alışık olmadığı cinsten ...

       Hayatımda bugünkü kadar berbat bir gün daha geçirdim mi hatırlamıyorum .  Ama şu var ki , öyle bir gün geçirmiş olsam dahi ; insanoğlu işte , unutuyor zamanla ve "en taze" yarasını "en acıtan" olarak ilan ediyor anında ... Biz bile nankörlük ediyorken kendi hatıralarımıza , geçmişimize ve belki de geleceğimize ... Başka birinden gördüğümüz nankörlüğe anlam vermekte neden zorlanıyoruz ki ..?

       Neyse şimdi konuyu dağıtmayalım . Zaten bir dağıldım mı bir daha toparlamakta çok zorlanıyorum ki hala dağınık her yer, bıraktım kalsın öylece ... Toparlamaya çalışmak kadar zor ve yıpratıcı bir çaba daha yok bu hayatta...

       Diyorum ki bebeğim ... Bugün öyle bir gündü ki kendimden başka herkesin yerinde olmak istedim . Bugün kendimden kurtulmak istedim . Bugün belki sadece yanımda olmanı istedim , bugün belki sadece sessizliğini özledim ... Belki gözlerimi kapatıp göğsüne başımı yaslamayı , belki kokusunu içime çekerek avuç içlerinden öpmeyi diledim ... Belki ... Bugün ...

       Bugün ne istedim , ne hissettim yada neyi özledim tam olarak kestiremesem de ... Bugün , kendimden başka herkesin yerinde olmayı çok ama çok istedim ...


28/05/2012